Dene wong sak ngisorku aku shobar biasa
Ngrekso kawirangan senajan aku den wodo
*
Tinggalo siro ing wong siji olo lakune
Tegese ojo males olo kang dilakoni
Kerono bakal den cukupi kelakuane
Lan sekabehe barang-barang kang dilakoni
*
Onoto kabeh dudu golongane wong tuno
Liwate kanthi nganggo di etung umur kito
*
Ngajiho ilmu siro kerono gak no wong siji
Iku den anaake kanthi uwis mangerti
Dene wong duwe ilmu mulyane lan agunge
Gak podo wong kang bodho inane lan asore
*
Lungoho soko deso perlu ngudi kamulyan
Kerono limang perkoro den temu ing palungan
*
Siji ilange susah loro rizqine tambah
Kaping telu tambah ngelmu nyebabake bungah
Kaping pate biso bagusi ing totokromo
Kaping ,limo merkoleh konco kang mulyo-mulyo
*
Senajan ono ing lelungan ngeroso ino ngumboro
Lan njunkung oro-oro lan ngelakoni sengsoro
*
Uripe wong anom luwih apike matine
Ing deso kumpul wong kang adu-adu lan wong drengki
—
Tammat “bita’liimul muta’alimi” bi ‘aunillah al malik al manan.
wallohu a’lam bis showab.
waljamdulillah hirobbil ‘alamiin.
